De coach

Ik ben Liesbeth Beukeboom, 46 jaar en woon met mijn man, 3 kinderen en al onze dieren tussen Utrecht en Amsterdam in het pittoreske dorpje Vreeland.

Bijna op het moment dat ik het levenslicht zag, was ik in contact met dieren. Mijn vader is z’n leven lang boer geweest en als er iemand in mijn leven is geweest die mij de liefde en het respect voor dieren heeft bijgebracht is hij het wel. Als klein meisje was ik vooral bezig met onze dieren op de boerderij. Voornamelijk de koeien, honden en katten kregen speciale aandacht. Mijn ouders hadden een slecht huwelijk en ik vond troost bij mijn dieren. Achteraf kan ik zeggen dat de dieren mij ook in mijn kracht zette door hun onvoorwaardelijke liefde en steun.

Uitdagingen

Na mijn middelbare schooltijd kreeg ik niet duidelijk welke vervolgopleiding ik wilde gaan doen. Omdat ik benieuwd was welke uitdagingen ik aan kon, solliciteerde ik bij het ministerie van Defensie. Ik werd aangenomen en een enerverende tijd volgde. Nadat ik in 1995 deelnam aan een dramatisch verlopen vredesmissie, wilde ik niet langer bij Defensie blijven en nam ontslag.

Hierna volgde ik de opleiding om dierenasiel /pensionhouder te kunnen worden. Nadat ik geslaagd was deed ik diverse opleidingen met betrekking tot hondengedrag en training. Ik startte mijn eigen bedrijf hierin en werkte daarnaast als inrichtingswerker op de bijzondere zorg afdeling van een huis van bewaring voor vrouwen. Hier verbleven gedetineerde vrouwen met psychische kwetsbaarheid. Door mijn eerdere opgedane ervaring in oorlogsgebied had ik een groot gevoel voor compassie ontwikkeld en juist bij deze doelgroep kwam dat heel goed van pas. Ik voelde me als een vis in het water binnen het gevangeniswezen en heb daar ruim 7 jaar met heel veel liefde en plezier gewerkt.

Desondanks besloten mijn man en ik te verhuizen naar Duitsland en ging ik aan de slag als gezinsbegeleider bij mensen met eenzelfde soort problematiek. Ondertussen werd ik moeder van 2 kinderen maar na 4 jaar besloten we om weer terug te keren naar Nederland.

Paardencoach

Eenmaal terug in Nederland kreeg mijn man een baan aangeboden waarbij hij veel op reis was. Ik besloot om dagopvang, pension en trainingen aan te bieden voor honden, zodat ik makkelijk vanuit huis kon werken.

Ons 3^e kindje is in 2013 geboren en in dat jaar kreeg mijn man een andere functie en hoefde hij niet meer te reizen. Zodoende kon ik ook weer buiten de deur aan de slag. Mijn droom was om weer te werken binnen het gevangeniswezen of de forensische setting. Het werd dat laatste. Na een paar jaar merkte ik bij mezelf op dat ik hier niet meer op mijn plaats zat. Ik wilde mensen om mij heen die hun keuzes konden maken op basis van intrinsieke motivatie en niet omdat het moest. Het gedwongen kader moest eraf!

Ik wist dat het roer om moest en was er ook klaar voor. De opleiding tot paardencoach diende zich aan en die heb ik succesvol afgerond. Deze opleiding voelde aan als een mooie innerlijke reis en ontdekkingstocht. Ik heb veel verwondering mogen ervaren met de paarden en dit wil ik jou ook meegeven.